Utangarðsmenn og íbúalýðræði.

Ég hef síðustu daga verið að hugsa um viðbrögð íbúa við Njálsgötuna, eftir að fréttir um að opna ætti heimili í götunni fyrir utangarðsmenn, birtust í fjölmiðlum.  Ég hélt alltaf að íbúalýðræði væri undantekningalaust af hinu góða.  Ég er kominn á aðra skoðun, eftir að hafa séð þessi viðbrögð.  Íbúalýðræði verður að vera byggt á þekkingu og upplýsingum. 

Það er ekkert, sem bendir til þess, að nýir íbúar muni verða til ama og óþæginda.  Þvert á móti.  Þegar frumþörfum einstaklingsins er fullnægt, verður ótrúleg breyting á honum.  Til batnaðar.  Reglulegar máltíðir og öruggt húsaskjól gera kraftaverk.  Heimilið mun væntanlega verða tengt við Velferðarsvið Reykjavíkur og við geðheilbrigðiskerfið.  Ef einhverjir hinna væntanlegu íbúa munu eiga við geðræn vandamál að stríða, mun því greining geðlæknis og rétt lyfjagjöf veita lausn.  Ekki aðeins viðkomandi íbúa, heldur líka aðstandendum og þjóðfélaginu öllu. 

Ég skil þessvegna ekki alveg þessi viðbrögð íbúanna við Njálsgötu.  Þetta er kannski bara ekkert íbúalýðræði, heldur fordómafull uppþot, byggð á algjörri vanþekkingu?